มหากาพย์ 13 ปี กว่าจะมีบ้าน "ลับ ลวง แฉ"

ทางฝ่ายครอบครัวของสามี
ในตอนแรก ๆ คิดหนักหน่อย
ส่วนฝ่ายคุณพ่อของดิฉัน
ท่านคิดว่าท่านเป็นฝ่ายสูญเสีย
เสียมันสมองของครอบครัวไป
จนถึงกับพูดว่า "เลี้ยงหมูฮื้อเจ๊ก แต๊ ๆ"
หมายถึงเลี้ยงหมูมาตั้งแต่ตัวเล็ก ๆ
พอโตกับถูกคนอื่นเอาไปซะ

 

เริ่มค้าขาย จากเงินลงทุน
200,000 บาท
ได้มาจากทางครอบครัวของสามี
เป็นเงินทุนก้อนเดียวที่ช่วย
คุณพ่อสามี ท่านบอกว่า
จะช่วยครั้งนี้เพียงครั้งเดียว
ถ้าสามารถทำให้งอกเงยขึ้นได้
มากกว่านี้ก็ไม่ได้เรียกร้องที่จะเอาคืน
แต่ถ้าทำสูญหาย หรือขาดทุน
ก็จะไม่หยิบยื่นให้อีก

 

ทำอะไรต้องตั้งใจทำ
หนักเอาเบาสู้
เรียนจบกันมาสูง ๆ
ไม่ได้มานั่งกับโต๊ะ จับปากกา
ต้องมาเป็นกรรมกร
เป็นผู้ใช้แรงงาน แบก ๆ หาม ๆ
อาชีพบริการต้องรู้จักเอาใจลูกค้า
ลูกค้าคือพระราชา

 

เขาเอาเงินมาให้ถึงหน้าบ้าน
ต้องเปิดประตูมาต้อนรับ
ต้องค้าขายด้วยความซื่อสัตย์
ตรงไปตรงมา ไม่คดโกง
และข้อสำคัญ "ห้ามซื้อ - ขาย"
สินค้าเป็นเงินเชื่อ
ซื้อสินค้าก็ให้ซื้อเป็นเงินสด
เพราะจะได้มีอำนาจต่อรอง
กับผู้ขายได้มากกว่า

 

เงินดีใคร ๆ ก็อยากค้าขายด้วย
เป็นเด็กต้องรู้จักทำตัว
ให้ผู้ใหญ่เชื่อถือ ให้ผู้ใหญ่ไว้ใจ
เรื่องเงินทองต้องตรงไปตรงมา
ห้ามขายของเป็นเงินเชื่อ
ของที่เราขายไม่ได้บูด เสีย
ของหนักกำไรน้อย อย่าโลภมาก

 

อย่าเอาไปให้ใครค้างเงิน
เพราะมันจะเป็นการไล่
ให้เขาไปซื้อเจ้าอื่น ฯลฯ
ท่านสอนทุก ๆ อย่าง
ที่มาจากประสบการณ์
ทั้งชีวิตของท่านแก่ดิฉัน
ทุกวันนี้ ท่านไม่ได้อยู่
ดูความสำเร็จ ของลูกสะใภ้
เหลือแต่คุณแม่สามี
ที่ท่านบอกกับดิฉันว่า

"แม่ภูมิใจ และดีใจ ที่หนูมีวันนี้"

 

ท่านดีใจที่ดิฉันบอกท่าน
ว่าดิฉันซื้อที่ดินได้แล้ว
และกำลังมีโครงการจะปลูก บ้าน
ท่านบอกดิฉันว่า
ท่านเลือกลูกสะใภ้ไม่ผิด
และดิฉันบอกกับท่านว่า
จะพยายามพาครอบครัว
ให้ดำเนินรอยตามท่าน
ขอบคุณที่วันนั้น
ท่านให้โอกาสดิฉัน
มาเป็นคู่ครองของลูกชายท่าน

- โปรดอ่านต่อหน้าถัดไป -

---

 

- ไปหน้าสารบัญ เรื่องจริงผ่านเน็ท -