โดย หมอโจ

มุมมองเจ้าของบ้าน ตอนที่ 56
ฉาบปูนยุคนี้
อะไรๆ..ก็สำเร็จรูป

“ แล้วคุณหมอไม่ต้องทำงานเหรอ ? ”

เสียงเจ้าเด็กน้อยอ้วนดำหัวแดงคนนี้ ย้อนถามผม หลังจากผมไปถามแกว่า
กำลังทำอะไรอยู่ ?

“ ลีโอกำลังทำงาน ”
“ ช่วยพ่อ..ฉาบปูนครับ ”

โห . . . ไอ้หนูยอดกตัญญู ตัวกะเปี๊ยกแค่เนี้ยะนะ “ ลีโอ ” เป็นลูกชายของหนึ่งใน
ทีมงานช่างฉาบปูนบ้านผมครับ อายุประมาณห้าหกขวบ แต่ดูหุ่นแล้ว น่าจะ
มากกว่านั้นนะ..ผมว่า

ช่วงนั้นปิดเทอมพอดี เจ้าลีโอเลยมาวิ่งเล่นที่ไซต์งานบ้านผม ขุดดินขุดทราย
ไปเรื่อยตามประสาเด็ก “ มีแฟนรึยัง ” พอเริ่มตีสนิทได้ ผมก็ถามคำถามที่
ผู้ใหญ่ขนาดผม ไม่น่าไปถามเด็ก
(หมอผึ้งแกว่ามา)

“ มีแล้วครับ ”

“ หา! ” งงๆ งงสิครับ งงทั้งผมทั้งหมอผึ้งเลย “ กี่คนล่ะ ” ผมก็ลองถามไปยังงั้น
แหละ แต่คำตอบที่ได้มา . . .

“ 4 คนครับ ”

(อึ้ง)!
“ แล้วลีโอชอบคนไหนมากที่สุด ”

“ ลีโอก็ชอบหมดทุกคนแหละ ”

โอ้ . . นี่ผมมาเจอคาสโนวาตัวพ่อแล้วนะเนี่ย

ข้าน้อย ขอคารวะ 

ถึงตอนนี้ บ้านผมเริ่มเป็นรูปเป็นร่างมากขึ้น..มีเสา ผนัง หลังคา ให้พอดูออกว่า
นี่บ้านคนนะ..ไม่ใช่กระต๊อบหรือเล้าหมูที่ไหน

ส่วนผนังก็ก่อครบทุกด้านแล้ว พร้อมที่จะฉาบปูนได้ แม้ใครบางคนจะบอกว่า
เหมือนยังก่อไม่เสร็จ..เพราะมันดูโล่งโจ้งเหลือเกิน

จากรูป ถ้าสังเกตให้ดีจะเห็นว่าขอบกระทะล้อ ตัวถัง และสีข้างรถหมอผึ้ง
จะมีรอยบุบรอยถลอกเป็นหย่อมๆ นี่ขนาดขับรถมาหลายปีแล้วนะ คุณเธอ
ยังชอบเอาไปถูกับเสารั้วบ้านเป็นประจำ

ล่าสุดผมเอารถคุณผู้หญิงไปเปลี่ยนแม็กซ์เรียบร้อยแล้วครับ ทนดูไม่ได้
นี่เป็นเหตุให้บ้านหลังที่กำลังสร้างนี้ ผมต้องทำที่จอดรถให้กว้างเป็นพิเศษ

“ห่วง เสาบ้านกับรถผมน่ะ
กับเมีย ไม่เท่าไหร่หรอก”

-โปรดอ่านต่อหน้าถัดไป-

ไปหน้าสารบัญ
ประสบการณ์การสร้างบ้าน