โดย หมอโจ
มุมมองเจ้าของบ้าน ตอนที่ 44
สถานีต่อไป...คานชั้นบน
หลังจากได้พื้นชั้นล่างและเสาแล้ว หมอผึ้งก็พาพ่อกับแม่มาดูที่ไซต์งาน เป็น
ครั้งแรก..นับตั้งแต่งานขึ้นเสาเอกเมื่อสองเดือนก่อน
ถึงแม้จะมาเป็นครั้งแรกก็จริง แต่ที่ผ่านมา พ่อตาแม่ยายผมจะทราบความ
คืบหน้าในการสร้างบ้านอยู่เป็นระยะๆ จากผมกับหมอผึ้งอยู่แล้ว เราสองคน
ก็เลยไม่ต้องอธิบายอะไรมาก
พ่อตาแม่ยายผมรักกันมากครับ สวีทหวานแหววแต๋วจ๋า เรียกว่าชี้นกเป็นนก
ชี้ไม้เป็นไม้..ไม่เชื่อลองมาฟังคอมเมนต์ของพ่อตาแม่ยายผมกัน
“ ก็กว้างดีนะ”
พ่อตาเอ่ย
“แคบจัง ทำไมไม่สร้าง
ให้เต็มพื้นที่เลยล่ะ”
แม่ยายแย้ง
“ดีๆ เหลือเนื้อที่ข้างหน้าไว้
ทำสวน..เยอะๆ”
“ เหลือที่เยอะ เดี๋ยวหญ้าก็รกหรอก”
“ งานก็เดินเร็วดีนี่ แป็บเดียว
ก็ได้พื้น..ได้เสาชั้นล่างแล้ว ”
“ แต่แม่ว่า...มันน่าจะเร็วกว่านี้นะ ”
เอ่อ...แล้วผมจะเชื่อใครดีเนี่ย
“ รั้วติดโรงบาลยังงี้ ทำประตูทะลุออกไปทำงานเลยสิ”
“พ่อ ก็ว่าไปใครเค้าจะยอมให้เราเจาะรั้วเค้า”
“ แม่ก็... โจก็ทำงานอยู่ที่นี่ เค้าคงไม่ว่าหรอก”
“ก็เพราะทำงานที่นี่แหละ ขืนทำอย่างนั้นก็น่าเกลียด”
“ เอ้อ...ครับๆ”
“เรื่องรั้ว...เอาไว้ก่อนครับ
บ้านยังไปไม่ถึงไหนเลยครับ”
ผมรีบแยกนักมวยเข้ามุม หันไปหาหมอผึ้ง เผื่อจะช่วยกันเคลียร์ แต่กลับเห็น
คุณเธอ..ในสภาพนี้ครับ
เฮ้อ...พ่อแม่ชั้น
แก่ตัวมาผมกับหมอผึ้งจะเป็นยังงี้มั้ยเนี่ย
กลัวจริงๆเลย . . . ให้ตายสิ!
---------------------------------------------------------
เสร็จจากงานเสาและพื้นชั้นล่าง ก็มาถึงงานทำคานชั้นบนกันต่อ ถ้าเป็นบ้านทั่วๆ
ไป..โดยเฉพาะบ้านจัดสรร คานชั้นบนนี้ จะมีแค่ระดับเดียว เพราะฉะนั้นจะใช้
เวลาในการทำคานไม่นานนัก
แต่บ้านผม Step มันเยอะ เลยต้องมีคานหลายระดับ และคานแต่ละตัวก็รายละ
เอียด..เยอะทั้งนั้น
บางตัวต้องยื่นไปเป็นกันสาด บางตัวต้องยื่นไปเป็นทางเดิน บางตัวเป็นคาน
รับพื้นสำเร็จ และบางตัวก็ต้องยื่นออกไปรับพื้น ที่โผล่ยื่นเลยออกไปจาก
แนวเสาเกือบๆ 3 เมตรก็มี
คานที่ยื่นไปหลังบ้านตัวนี้แหละครับ
ลอยออกไปดื้อๆ ไม่มีเสามาค้ำตรงปลาย
ดูๆแล้ว งานวางคาน วางพื้นชั้นสองเนี่ย คงจะยาวเป็นหนังชีวิตแหง ๆ
คุณออย วิศวกรของทีมผู้รับเหมา เอาแผนงานมาแจงให้ผมดู ว่าเราจะต้องทำ
อะไรบ้างจากนี้ ผมลองไล่นับวันดู .........
“ นี่มันล่อไปเป็นเดือนเลยนะเนี่ย”
“ ครับพี่หมอ ถ้าไม่ติดปัญหาอะไร
ก็คงใช้เวลา..ประมาณนั้น ”
พอเตรียมใจได้ ว่างานนี้จะต้องนาน ผมก็เลยโอเคให้เค้าเริ่มงานเลย โดยเค้า
เริ่มจาก ให้คนงานตั้งไม้ตุ๊กตา
( ทำไมถึงเรียกแบบนี้ ก็ไม่รู้นะ )
ที่ทำจากไม้ยูคากับไม้เต็ง เรียงกันเป็นแนว จากนั้นจึงขึ้นไปผูกเหล็กตัวคาน
และตั้งแบบพื้นหล่อในที่
ไม้เต็ง+ไม้ยูคา = ไม้ค้ำยัน
( มันเหมือนตุ๊กตาตรงไหนนะ)
คนงานเอาไม้ค้ำยัน
มาเรียงต่อกันตามแนวคาน
เริ่มเป็นรูปเป็นร่าง มีมิติบ้างแล้ว ตรงนี้
เป็นส่วนของที่จอดรถ ซึ่งอยู่ระดับต่ำครับ
ด้านบนเค้าก็เริ่มวางแนวท้องคาน
ช่วงนั้นเป็นช่วงใกล้ปีใหม่...ดูคนงานจะเนือยๆ เหมือนรอวันจะกลับต่างจังหวัด
งานก็เลยค่อยๆกระดึ๊บๆ วางไม้ตุ๊กตาได้ไม่เท่าไหร่
ทางหมู่บ้านก็ส่งซีเคียวริตี้การ์ด
(ยามนั่นแหละครับ) มาเตือน
“ ช่วงปีใหม่หมู่บ้านไม่ให้ทำงานนะครับ ”
เชอะ...ถึงอนุญาตให้ทำงานได้คนงานพี่ก็ไม่มีกะใจจะทำงานแล้ว น้องเอ๋ย
ผมคิดในใจ
“ และก็ ไม่อนุญาต
ให้คนงานพักในไซต์งาน ”
“ อ้าว แล้วใครจะเฝ้าของล่ะ ”
ผมถาม
“ไม่หายหรอกครับ รปภ.เดินตรวจตลอด
อ้อ นี่เป็นจดหมายจากหมู่บ้านครับ ”
รปภ.ยื่นจดหมายให้ผม ในเนื้อความเอ่ยประมาณว่า ทางหมู่บ้านจะจัดงานเลี้ยง
ปีใหม่ และจัดงานไนท์กอล์ฟขึ้น มีกิจกรรมการละเล่นมากมาย และไฮไลท์
ปีนี้อยู่ที่จะมี
มินิคอนเสิร์ตของศิลปินชื่อดัง!
“ เกิร์ลลี่ เบอร์รี่รึเปล่า ”
“ หรือ ทาทา ยัง ”
“ งั้นก็ โฟร์มด อ่ะ”
“ ไม่ใช่ทั้งนั้นแหละครับ ปีนี้เค้าเชิญมาเป็นวงครับ วงสุนทราภรณ์ คุณหมอ
เกิดทัน...มั้ยครับ ”
ปากเสียซะแล้ว รปภ.คนนี้ มาถามว่าผมเกิดทันยุคสุนทราภรณ์รึเปล่า นั่นมัน
รุ่นแม่ผมเลยนะ เฮ้อ...ปีใหม่งานไม่เดิน ฟังสุนทราภรณ์แทนแก้เซ็งก็ได้(วะ)
“ สุขกันเถอะเรา ♪ เศร้าไปทำไม
อย่ามัวอาลัย ♫ คิดร้อนใจไปเปล่า♪ ”
ตอนหน้างานจะคืบหน้ารึเปล่า
ตามต่อนะครับ สู้ต่อไป...ไอ้มดแดง
-โปรดอ่านต่อหน้าถัดไป-
ไปหน้าสารบัญ
ประสบการณ์การสร้างบ้าน
44 User Online