โดย หมอโจ

มุมมองเจ้าของบ้าน ตอนที่ 42
โอม...แมลงจงไป

เห็นชื่อตอนนี้แล้ว อย่าพึ่งสงสัยว่า ผมเกิดเพี้ยนอะไรขึ้นมา อยู่ดีๆมาเล่นคาถา
“ โอม แมลงจงไป ” จะมาไม้ไหนเนี่ย !

เรื่องของเรื่องก็คือ ตั้งใจว่าจะเล่าถึง แมลงชนิดหนึ่ง ที่เจ้าของบ้านทุกคน
กลัวมาก ตัวนิดเดียวแต่อานุภาพเหลือร้าย สามารถทำลายบ้านได้ทั้งหลัง
ฆ่าก็ตายยาก..ล็อตนี้ตายไปเดี๋ยวล๊อตใหม่ก็มาอีก

ทายสิครับ...ตัวอะไร
ส่งคำตอบ มาที่อีเมลล์ผมก็ได้ครับ
ลุ้นรับน้ำยากำจัดปลวก 2 ขวดนี้ฟรี

ผมมีความทรงจำที่ไม่ค่อยดีเกี่ยวกับปลวก..เท่าไหร่นัก

ย้อนไปสมัยตอนที่ ยังเรียนต่อเฉพาะทาง ที่ รพ.พระมงกุฎเกล้า ตอนนั้นผม
เรียน ป.ตรี รัฐประศาสนศาสตร์ มสธ.ควบคู่ไปด้วย ผมเก็บหนังสือเรียน
รัฐประศาสนศาสตร์ไว้ในกล่อง ในห้องพักชั้น 7 ลัดดาวัลย์เพลส

** จริงๆ เป็นหอพักพยาบาลครับชื่อหอ ลัดดาวัลย์ ผมเรียกต่อท้ายว่า “เพลส”
ให้มันดูดีไปงั้นแหละ เนื่องจากหมอเป็นประชากรส่วนน้อย

เค้าเลยเอาผมมาฝากไว้ที่นี่ครับ คิดดูซิ หมอหนุ่ม หน้าตาดี เอาไปไว้แถวนั้น
ไม่ห่วงความปลอดภัยผมเลยนะเนี่ย

กลับมาเข้าเรื่องดีกว่า
หมอผึ้ง ! ชักสีหน้าแล้ว

กลางดึกคืนหนึ่งผมสะดุ้งตื่น... เพราะได้ยินเสียง “ แคว่ก ๆๆ ” เหมือนมีตัว
อะไรในกล่องหนังสือ ตอนแรกคิดว่าหูแว่ว เพราะพอเงี่ยหูฟังก็เงียบไป แต่พอ
จะหลับก็ดังขึ้นมาอีก ผมคิดว่าจิ้งจกคงตกลงไปแล้วพยายามปีนออก แต่ไม่ขึ้น

“ พี่ก็คิดไปได้ จิ้งจกที่ไหนจะตกลงในกล่องแล้วปีนไม่ขึ้น เกาะฝ้าเพดาน
มันยังไม่ตกมาเลย ”
เออใช่ ตอนนั้นไม่รู้คิดไปได้ยังไง

“ จะฟังต่อรึเปล่า ฮึ ”
ต้องรีบกลบเกลื่อน

อดรนทนไม่ไหว ผมก็เลยงัวเงียมาเปิดกล่อง โอ้ .... แทบช็อค ! กองทัพปลวก
เดินพาเหรด มาเซย์ฮัลโหลผม แต่ที่น่าเจ็บใจไปกว่านั้นก็คือ หนังสือผม
เต็มกล่อง..เหลือไม่ถึงครึ่ง

“ แสดงว่า ไม่เคยเปิดหนังสืออ่านเลยสิ ปลวกกินไปครึ่งกล่องยังไม่รู้อีก ”
หมอผึ้งเหน็บ

พอไล่ดู ถึงรู้ว่า มันกินตู้เสื้อผ้าไปแล้วครับ แต่เจ๋งมาก มันกินแต่เนื้อไม้ข้างใน
พวกวัสดุปิดผิวมันยังเหลือไว้ให้ดูเล่นครับ ดูจากภายนอกก็เลยไม่รู้ว่า
มันจัดการไปแล้ว (ยังจะชมมันอีก)

ผมงงมาก เพราะผมอยู่ถึงชั้น 7 เชียวนะ แล้วมันมาทางไหนล่ะ ?

มันมาทางวงกบครับ โดยไต่มาตามช่องเซอร์วิสที่อยู่ในห้องน้ำ พอเปิดดูผมก็
ต้องผงะเป็นรอบที่สอง...โอ้พระเจ้าจอร์จ มันไม่ล่อไปทั้งตึกแล้วเหรอเนี่ย

รุ่งขึ้นผมแจ้งให้ทางหอพักทราบ กลายเป็นเรื่องใหญ่ ต้องเรียกประชุม
กรรมการหอด่วนเลยครับ เพราะมันคงกินไปแล้วทั้งหลังแต่ไม่มีใครรู้ นี่ถ้าผม
ไม่ตื่นมาเจอก่อน..จะเป็นไงก็ไม่รู้นะ

“แล้วพี่สอบผ่านมาได้ยังไง
หนังสือก็ไม่มีอ่าน”

“ อ๊ะ คนมันเก่ง ชิว ชิว ”

“ น่าหมั่นไส้จริงๆ ”

ประสบการณ์ที่หอลัดดาวัลย์นี้ สอนให้ผมรู้ว่า...... น้องนุ้ย พยาบาลจบใหม่
ชั้น 4 ห้องใกล้ลิฟท์ น่ารักที่สุด

ตุ๊บ! หยุดเพ้อเจ้อได้แล้ว!

อูย...หมอผึ้งนี่หมัดหนักไม่ใช่เล่น ประสบการณ์หลอนกลางดึกที่เจอ
ทำให้ผมตั้งข้อสังเกตเกี่ยวกับปลวกได้ว่า..ปลวกสามารถขึ้นชั้น 7 ได้
โดยไม่ต้องขึ้นลิฟท์..เหมือนคน

ปลวกเป็นพวกรักเรียน ไม่ได้กินแต่ไม้ แต่กินตำราเรียนผมด้วย
(น่าจะส่งเรียนหมอนะ)

ปลวกชอบที่นิ่งๆ เงียบๆ เพราะฉะนั้นซ่อนเงินเมียไว้ ต้องหมั่นเช็ค แมงเม่า
เป็นพ่อแม่ของปลวกถ้าเจอ 1 คู่ อีกไม่นานจะเจอปลวก 1 กองทัพ

เจอปลวกหนึ่งหย่อม ย่อมหมายถึงมีอีกหลายหย่อมในบ้าน น้ำยากำจัดปลวก
กระป๋องพ่น..ฆ่าปลวกได้แค่หย่อมเดียว

เมื่อไหร่ที่เราตั้งใจหามักจะไม่เจอ
เมื่อไหร่ที่เราเผลอมันจะมา!

ที่สำคัญ...จดหมายรักจดหมายลับที่เก็บ
ไว้ในกล่อง..โดนปลวกจัดการหมดเลย

ฮือ...ฮือ....ไม่ยอม ๆ ๆ ประเด็นสุดท้ายนี่เอง ที่ทำให้ผมเก็บความแค้นเจ้าปลวก
พวกนี้ไว้มานาน จนวันที่จะสร้างบ้าน...

“ คุณหมอครับ บริษัทกำจัดปลวกเค้าจะขอเชิญคุณหมอ มาดูเค้าเทสระบบ
ท่อน้ำยาบ่ายนี้ ไม่ทราบว่าคุณหมอว่างมาดูรึเปล่าครับ ”

พอได้ยินว่า จะกำจัดปลวก ผมก็รีบแจ้นมาถึงไซต์งานทันที หลังจากฟังพนักงาน
บริษัทปลวกอธิบายคร่าวๆแล้ว เค้าก็เทสท่อน้ำยาให้ดู ว่าครอบคลุมได้ทั่วทั้งแนวคานรึเปล่า

บริษัทที่มาวางระบบท่อน้ำยาปลวก
เป็นซับของทีมรับเหมาสร้างบ้านครับ
เค้าโคกันมา..หลายงานแล้ว

“ในสัญญาสร้างบ้าน” ก็จะมีระบุไว้ให้เป็นความรับผิดชอบของบริษัทนี้

ซึ่งเค้าจะมาฉีดน้ำยาให้เป็นระยะๆตามที่ระบุในสัญญา บริษัทนี้ชื่อเก๋ไก๋มาก
ชื่อ BUG BE GONE ครับ ผมแปลเอาเอง

เป็นภาษาไทย ก็ตามชื่อตอนนั่นแหละครับ “ แมลงจงไป ” แต่จะทำได้จริง
อย่างชื่อรึเปล่า..ต้องดูกันอีกยาวครับ

สำหรับบ้านกำลังสร้าง... การวางแผนงานกำจัดปลวกไว้แต่แรก เป็นสิ่งที่ควร
ทำอย่างยิ่ง..ไม่ว่าจะวางท่อน้ำยาตามแนวคานสำหรับบ้านที่ท้องพื้นลอยอยู่
เหนือดิน หรือจะฉีดน้ำยาลงพื้นดิน

ก่อนหล่อพื้นในที่ หรือจะเจาะพื้นเป็นช่องเพื่ออัดน้ำยาลงดิน ก็มี

ซึ่งบ้านผม ทำทั้ง 3 วิธีเลยครับ
เพราะมีพื้นทั้ง 3 แบบ

ความแค้นมันฝังลึกยิ่งนัก แต่กระนั้นก็ยังไม่วายกลัวมันกลับมาอยู่ดี ไม่เชื่อก็
ย้อนกลับไปอ่านข้างบน..ตัวแดงๆใหม่ครับ

จริงๆนอกจากการใช้สารเคมีไปทำให้สภาพดินเป็นพิษ ปลวกไม่สามารถไต่
ขึ้นมาได้แล้ว

ยังมีวิธีการอื่นๆอีกมากมาย ที่คนเราพยายามสรรหามากำจัด..ปลวกพวกนี้

บางเจ้าใช้สมุนไพรออกแนวเพื่อสิ่งแวดล้อม และหลีกเลี่ยงไม่ให้คน
สัมผัสกับสารพิษ

บางเจ้าใช้ไส้เดือนฝอย บางเจ้าใช้เหยื่อล่อ มีสถานีเหยื่อฝังดิน ให้ปลวกมากิน
แล้วคาบไปแบ่งกันตายยกรัง 

แต่ที่เหมือนกัน..ก็คือ ทุกเจ้าจะคุยว่าวิธีของตนดีอย่างนู้นอย่างนี้เหมือนกันหมด
แล้วอันไหน มันดีที่สุดล่ะ ?

สำหรับผม..ผมว่าไม่มีวิธีไหนที่ดีที่สุด เราทำได้แค่ป้องกันและเฝ้าระวัง
เท่านั้นครับ

-โปรดอ่านต่อหน้าถัดไป-

ไปหน้าสารบัญ
ประสบการณ์การสร้างบ้าน