โดย หมอโจ

มุมมองเจ้าของบ้าน ตอนที่ 17
จะทันตามฤกษ์รึเปล่า ?

หลังจากที่ว่าที่แม่ยายไปหาฤกษ์ขึ้นเสาเอกมาให้ ( 25 พฤษภา ) ก็ทำเอา
เราสองคนเครียดไปพักนึงเลยครับ เพราะไม่แน่ใจว่า เวลาที่เหลืออยู่
เราจะเตรียมการ...ทันรึเปล่า

เพราะหากมาคิดดูดีๆแล้ว... เวลาที่คิดว่าจะมีอยู่ไม่ถึง 2 เดือนดีมันไม่ใช่แล้วครับ
เพราะมี 1 สัปดาห์ที่ผมจะต้องไปต่างประเทศ

อีก 1 สัปดาห์ที่สถาปนิกไปบวช และอีกกว่า 1 สัปดาห์ที่เผื่อไว้สำหรับวันหยุด
ยาว..ช่วงสงกรานต์ รวม ๆ แล้วก็เกือบเดือน

และจะว่าไปแล้วแบบ “พิมพ์เขียว” ที่มีอยู่ในมือเราตอนนี้มันก็ไม่ได้ Complete
พร้อมที่จะนำไปสร้างได้ ยังมีอีกหลายจุดที่จะต้อง...แก้ไข

เฉพาะที่ผมดูเองก็ไม่ใช่น้อย..ดูแบบไม่ได้มีความรู้ทางนี้โดยตรงนะครับถ้ารวม
ที่คอนซัลแทนซ์คอมเมนต์ด้วยแล้ว..ผมว่าน่าจะเกินครึ่ง

นี่ยังไม่นับอะไรต่อมิอะไรที่ผมจะต้องทำอะไรอีกเยอะแยะ ตามที่ลิสท์ไว้ ในตอน
ที่แล้ว (ตอนที่ 16) อีกนะ เฮ้อ... เวลาประมาณ 1 เดือน ผมว่าไม่น่าจะทัน
“หมอโจฟันธงเองเลยอ่ะ”

หลังจากที่วิเคราะห์แล้วว่าไม่น่าจะทันตามฤกษ์ที่หามา..แฟนผมก็ซึมลงอย่าง
เห็นได้ชัด ดูเธออึ้ง ๆ ตาแดง ๆ เหมือนน้ำตาคลอ.. เพราะเธอคาดหวังไว้มาก

ว่าบ้านของเราน่าจะเริ่มสร้างได้ในเดือนสองเดือนนี้ เพราะเรารอมานานแล้ว
ถ้านับตั้งแต่เริ่มคุยกับสถาปนิกจริงๆจังๆ และเซ็นสัญญา ตอนปลายเดือนกันยา
50 ถึงตอนนี้ก็เข้าเดือนที่ 7 แล้ว

เอ่อ..ดูปฏิทินนะครับ อย่าเฉไฉไปดู
อย่างอื่น...

ตอนที่ได้แบบพิมพ์เขียวมา เธอดีใจมาก พยายามอ่าน “พิมพ์เขียว” ให้ได้เท่าที่
ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนนึงจะทำได้ เราให้เวลากับพิมพ์เขียวแทบทุกแผ่น

คอยบันทึกว่าแผ่นไหนจะให้เพิ่มอะไร แก้ไขอะไร แก้ไปแก้มา ก็ชักจะรู้สึกว่า
แบบที่ได้ ยังขาด...รายละเอียดอยู่ค่อนข้างมาก

พอมารวม...กับคอมเมนต์ของคอนซัลแทนซ์ และรู้ว่าฤกษ์ขึ้นเสาเอกก็ใกล้
เข้ามา..ทำท่าว่าอาจจะไม่ทันตามฤกษ์ เธอก็เลยเครียด และน้อยใจว่า...
อุตส่าห์รอ...รอมาตั้งนานทำไมก็ยังไม่พร้อมเสียที

แม้นี่จะไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมเห็นเธอทำท่าจะร้องไห้ แต่ผมก็สัมผัสได้ว่า เธอคง
ผิดหวังไม่น้อย..ที่มันไม่เป็นไปอย่างที่คิด ไม่รู้จะโทษใคร ไม่รู้จะน้อยใจใครดี

ผมพยายามปลอบว่า ไม่เป็นไรหรอก ถ้าไม่ทันก็ไม่เป็นไร มองในแง่ดี เราจะได้
เอาเวลาระหว่างรอไปเตรียมแต่งงานไง (ทำหน้าระรื่นเล็กน้อย )

แต่.. มุกผมคงแป๊ก กลายเป็นว่า ไปกระตุ้นให้ต่อมน้ำตาเธอแตก เลยทำเอา
ผมซึมไปด้วย บรรยากาศมันอึมครึมอยู่ทั้งวัน จนผมยังอดคิดไม่ได้ว่า... เพื่อนๆ
คู่อื่น ๆ ที่กำลังสร้างบ้าน...จะเป็นอย่างผมรึเปล่านะ

ผมรอจนแฟนดูดีขึ้น ถึงเข้าไปคุยกันด้วยเหตุด้วยผล "ผมบอกแฟนว่า
อย่าไปซีเรียสเรื่องฤกษ์เลย..ฤกษ์ดี แต่ถ้าเราไม่พร้อม..สร้างบ้านไป
ก็มีแต่ปัญหาไม่มีความสุขหรอก"

และที่สำคัญ ฤกษ์ที่ได้มามันก็แค่เวลาที่เรา..อุปโลกน์ขึ้นมา พี่ไม่เชื่อว่า วันเพียง
วันเดียว จะมีอิทธิพลต่อบ้านเรา..ต่อการดำเนินชีวิตของเราในอีกสิบ ๆ ปีข้างหน้าได้ 

มันคงไม่ใช่ว่า ถ้าชาตินี้ไม่สร้างบ้านวันนี้ แล้วชีวิตมันจะไม่เจริญรุ่งเรืองซะที่ไหน
ล่ะ...แต่ ทุกๆวันที่เรากำลังสร้างบ้านต่างหาก ที่จะส่งผลต่อ บ้านของเรา..วิถีชีวิตของเรา

ถ้าหากระหว่างสร้างบ้าน มีการวางแผนที่ดี เตรียมการที่ดี คุมงานที่ดี เราก็จะ
ได้บ้านที่ดี การสร้างบ้านมันมีหลายปัจจัยเกี่ยวข้อง แต่ไม่ใช่แค่ “ ฤกษ์ ”
เพียงอย่างเดียวแน่ ๆ

นี่ ผมบ่นอะไรไปเนี่ย แต่ได้ผลครับ เธอรับฟัง และเห็นด้วย
( ผู้หญิงนี่เข้าใจยากจริงๆ ) เราคุยกันอีกหลายเรื่อง... จนได้ข้อสรุปว่าเราจะ
ไม่เร่ง...เพียงเพื่อให้ทันตามฤกษ์ที่หามา

แต่จะให้เวลากับการเตรียมการให้ดีที่สุด จะแก้ไขอีกหลายครั้งก็ไม่เป็นไร 

"ดีกว่าเร่งให้ทันสร้างแล้ว..ต้องมาทุบมาแก้ทีหลัง"

จนพร้อมเมื่อไหร่..ได้ผู้รับเหมาแล้ว ขออนุญาตแล้วถึงตอนนั้นก็ถือว่า
“ฤกษ์สะดวก” หรือจะไปถามหาฤกษ์จากพระก็ค่อยว่ากันอีกที

โชคดีที่ผู้ใหญ่ก็เข้าใจเหตุผลของเรา... ไม่ทันฤกษ์นี้ ก็หาฤกษ์ใหม่ ท่านว่ายังงั้น
แฟนผมก็เลยดีขึ้นมาก แต่พออาการดีขึ้นปั๊ปคุณเธอก็...วกมาบอกผม
“ แต่งานแต่งยังฤกษ์เดิมนะ ”

-โปรดอ่านต่อหน้าถัดไป-

ไปหน้าสารบัญ
ประสบการณ์การสร้างบ้าน