โดย หมอโจ

มุมมองเจ้าของบ้าน ตอนที่ 84.8
แผนพิฆาตพิราบทมิฬ

วันแรกหลังทาเจลผ่านพ้นไป โดยที่นกมันไม่ยอมมาเกาะบ้านผมเลยไม่ว่าจะ
หลังคาหรือชายคา

ผมเห็นมันเอาแต่เกาะอยู่ตามแนวสายไฟฟ้าหน้าบ้าน หันหน้ามองมาทาง
บ้านผม เหมือนจะหยั่งเชิงว่า ไอ้บ้านี่มันคิดจะมาไม้ไหนอีก

ผมแอบดูพฤติกรรมมันอยู่ห่างๆ
(ว่างมากนักนะไอ้หมอนี่!)

สังเกตเห็นว่าวันถัดมามันเริ่มลองเชิงโดยการบินโฉบไปโฉบมา ผ่านหลังคา
บ้านผมไปหลังคาบ้านข้างๆ ซักพักก็โฉบกลับมาผ่านหลังคาบ้านผม ไปเกาะสายไฟฟ้าอีก

“ ผึ้งว่า ไม่เกินพรุ่งนี้ ”
“ มันคงเข้ามาเกาะชายคาแล้วแหละ ”

เช้าวันถัดมา แม่นเหมือนตาเห็น หมอผึ้งเรียกผมออกมาดูที่ชายคา ปรากฏว่า
มันเข้ามายึดพื้นที่คืนได้จริงๆครับ

แต่แตกต่างจากทุกๆครั้ง ตรงที่คราวนี้ “มันยึดติด” ครับ ผมเห็นมันพยายาม
กระพรือปีกบินออกมา แต่มันออกไม่ได้ เพราะขามันติดอยู่กับเจลที่ทาไว้
เห็นแล้วก็สงสาร แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะมันอยู่สูง

เช้าวันต่อมา ผมเห็นแต่ขนนกติดอยู่เป็นหย่อม คาดว่ามันคงสะบัดหลุดหนีไปได้
และนับจากนั้นผมก็ไม่เห็นมันมาวนเวียนแถวลานบินอีกเลย นอกจากจะเห็นมัน
เกาะอยู่ตามสายไฟและหลังคาบ้านใกล้เคียง มองมาทางบ้านผม

555 สงสัยมันคงจะแค้น!

5 เดือนผ่านไป ชีวิตผมดำเนินไป
โดยไร้เสียงนกพิราบรบกวน

คร่อก....ฟี้
หลับสบายจริงๆโว้ย

แต่แล้ว วันหนึ่ง

กรี๊ด!!!

เสียงหมอผึ้งร้องลั่นบ้าน จนผมต้องวิ่งไปดู เห็นคุณเธอยืนกลัวตัวสั่นอยู่นอก
บ้าน..ผมถามว่าเกิดอะไรขึ้น เธอไม่ตอบครับ ได้แต่ชี้ให้ผมดูที่ผนังนอกบ้าน

มะ...มะ...มันไม่ใช่จิ้งจกอ่ะ มันมีลายจุดสีแดง บนตัวสีเทาอมฟ้าด้วย มันจะเป็น
อะไรไปไม่ได้นอกจาก ... ตุ๊กกี้!

นี่แน่ะ ... เมียกำลังกลัว
ยังจะมาเล่นมุกอีก!

เฮ้อ ชีวิตผม พึ่งทำสงครามกับนกพิราบมาหมาดๆ จะต้องมาหาวิธีจัดการ
กับตุ๊กแกอีกแล้วเหรอเนี่ย

ว่าแต่...ใครมีวิธีไล่ตุ๊กแกเจ๋งๆบ้างครับ

-โปรดอ่านต่อหน้าถัดไป-

ไปหน้าสารบัญ
ประสบการณ์การสร้างบ้าน